Do it as you like (but do it my way!)

Eindelijk zit ik weer eens een weblog te schrijven. Elke keer wil ik het graag maar komt het er niet van. En nu is het heel erg mooi weer buiten maar toch zit ik achter de computer. Er is zoveel te vertellen!
De herfst is hier ingetreden. Rob en ik hebben al cantharellen gezocht (of hoe je die naam mag schrijven).
We laten elke keer door Ulla controleren of het wel de juiste paddestoelen zijn want we zijn er nooit echt helemaal zeker van. Tot nu toe hebben we nog geen fouten gemaakt. Het is nu allemaal wat geler buiten en het wordt ook wat kouder. Toch is het heel goed te doen. Zeker als het zonnetje schijnt zoals nu. We hebben ook al erg lekkere pruimenjam gemaakt!
Mijn koor is weer begonnen maar ik ga maandag voor het eerst naar een ander koor. Een koor met een uitgebreider reportoir. Ik ben benieuwd hoe dat gaat.
We gaan elke vrijdag naar de markt in Uppsala. Daar verkopen we elke keer bijna alles wat we meenemen.
Dat is mooi want de andere markten waar we heen gaan leveren doorgaands niet zoveel op.
We gaan in oktober ook veel van de lammeren slachten en dan komt er ook weer wat geld binnen. Gisteren hebben Rob en ik nog de rammen verplaatst en gewogen. Ze waren goed gegroeid. Allemaal wegen ze rond de 55 kilo. Omdat ze niet meer aan het krachtvoer gewent zijn, zijn ze moeilijk te lokken. Dat kostte dus wel wat tijd. Maar het is gelukt. Bij de volwassen schapen (met de ooi-lammeren) ging dat een stuk moeilijker! Daar moesten mijn zussen ook bij te pas komen en dan nog duurde het heel erg lang eer dat we de juiste opstelling hadden staan. We moesten toen de uiers van de schapen controleren op ontstekingen en de lammeren wegen. Ook moesten de lammeren van de moeders af. (De rammen hadden we al eerder gescheiden i.v.m. het dekken.) Dan was er ook nog een vrouw van de EU die 10 oornummers moest controleren.
Van Pelle moesten we de lammeren in het weiland aan de andere kant van de weg zetten. Dus s´ochtends ging (totaal niet onverwacht) de telefoon dat ze uitgebroken waren. Dus het hele zooitje moest weer verplaatst.
Nu lopen er toch weer 2 lammeren bij hun moeder. Hebben zij even geluk!
Het schaap met de uierontsteking leeft nog. Maar daar is ook alles mee gezegd. Ze heeft al haar wol verloren en haar uier is nog steeds erg ontstoken. Maar de dierenarts kost te veel geld...
In de samenwerking met Pelle en Ulla zijn ondertussen ergernissen opgetreden. Mede hierdoor: Pelle zegt dat we de dingen gerust op onze eigen manier kunnen doen maar geeft ons daar helemaal geen ruimte voor. We moeten alles precies op zijn manier doen en zegt dat wij totaal geen ervaring hebben in wat wij doen. Dat kan kloppen bij mij, maar Rob is toch erg goed opgeleid op het gebied van Tuinbouw en heeft veel praktijkervaring. Toch noemt Pelle veel dingen idioot die we doen.
Ach en er zijn nog veel meer dingen.
We willen ook graag op een dag rijden van Nederland gaan wonen. Rob wil dolgraag zijn eigen tuinbouw-bedrijfje opzetten en ik wil graag een andere baan erbij zodat we een vast inkomen hebben en ik veel andere mensen ontmoet en de taal helemaal eigen kan maken.
Ik mis het contact met mensen hier wel op de boerderij.
We zijn daarom aan het kijken wat de mogelijkheden in o.a.Dalsland zijn (Västra Götaland). Kunnen we iets gaan kopen, hoeveel gaat dat ongeveer kosten, waar kunnen we een goede afzet regelen voor de tuinbouw en waar kan ik werk vinden? Op dit moment is huren een goede optie i.v.m. het werk en als je naar een huisje zou willen kijken is het al snel 600 km rijden. En met ons tijdschema van markten e.d. kan dat niet zo snel. We zouden graag rond november december iets gevonden hebben.
Spannend allemaal dus!
Jullie horen nog van ons!
Groetjes!